Πρόκειται για μια επέμβαση που έφερε την επανάσταση στη βαριατρική χειρουργική και έκανε γνωστή στο ευρύ κοινό τη χειρουργική αντιμετώπιση της παχυσαρκίας. Η φιλοσοφία της επέμβασης έγκειται στο να νιώθει ο παχύσαρκος κορεσμό με μικρή ποσότητα τροφής. Αυτό επιτυγχάνεται με την τοποθέτηση του δακτυλίου στο άνω τμήμα του στομάχου στον οποίο δίνεται έτσι η μορφή κλεψύδρας. Οι τροφές κατερχόμενες από τον οισοφάγο συσσωρεύονται στο άνω τμήμα της κλεψύδρας, το τμήμα αυτό διατείνεται και επέρχεται το αίσθημα του κορεσμού. Στη συνέχεια οι τροφές περνούν αργά στο κάτω τμήμα και η πέψη εξελίσσεται φυσιολογικά. Η εσωτερική επιφάνεια του δακτυλίου φέρει ένα διατεινόμενο μπαλονάκι που ρυθμίζει το εύρος του στενότερου τμήματος της κλεψύδρας και κατ’επέκταση τη διέλευση της τροφής.
Ο γαστρικός δακτύλιος αποτελεί την πιο απλή και συνάμα ανώδυνη χειρουργική επέμβαση για την παχυσαρκία.
Ο δακτύλιος είναι ρυθμιζόμενος
Πλεονεκτήματα :
Μικρή διάρκεια χειρουργικής επέμβασης (60-90 λεπτά)
Ανώδυνη τεχνική
Περιορισμένος χρόνος νοσηλείας (≈ 8 ώρες)
Αναστρεψιμότητα της τεχνικής
Μειονεκτήματα :
Αδυνατεί να φέρει τα προσδοκώμενα αποτελέσματα στους καταναλωτές μεγάλων ποσοτήτων γλυκών, αναψυκτικών και αλκοόλ, καθώς και στους πάσχοντες από πολύ σοβαρές μορφές παχυσαρκίας.
Ενδείξεις :
Κατανάλωση υπέρογκων γευμάτων
Τσιμπολόγημα μεταξύ γευμάτων
Επιπλοκές :
Η συχνότερη επιπλοκή είναι το γλίστρημα του στομάχου. Προκαλείται από τους συνεχείς εμέτους και ακυρώνει τη δράση του δακτυλίου.
Διορθώνεται χειρουργικά με την επανατοποθέτηση του δακτυλίου στη σωστή λειτουργική του θέση.
Διαπύηση της βαλβίδας ρύθμισης του δακτυλίου. Διορθώνεται με μικροεπέμβαση (αλλαγή βαλβίδας).
Διάβρωση του στομάχου από το δακτύλιο. Αφαιρείται ο δακτύλιος και επιλέγεται άλλη τεχνική της χειρουργικής της παχυσαρκίας. Είναι η μόνη επιπλοκή για τα αίτια της οποίας υπάρχουν μόνον θεωρίες χωρίς να έχουν αναγνωριστεί συγκεκριμένα αίτια.